pan

[pæn]

1.

n.

1) патэ́льня; ро́ндаль -ля m., кастру́ля f.

2) мі́са, мі́ска f. (і да мыцьця́)

3) Geol. падгле́бавы пласт

4) ша́ля f. (у ва́гах)

2.

v.

1) вары́ць у кастру́лі, пячы́ ў патэ́льні

2) to pan gold — прамыва́ць залатано́сны пясо́к

3) informal, во́стра крытыкава́ць, разно́сіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)