outgoing

1. [ˈaʊtgoʊɪŋ]

n.

1) прахо́дка, выхо́джаньне для правядзе́ньня ча́су (у адве́дкі, тэа́тр, кіно́)

2) то́е, што выхо́дзіць

2. [,aʊtˈgoʊɪŋ]

adj.

1)

а) які́ адыхо́дзіць, ад’яжджа́е, адплыва́е

б) выбыва́ючы, выхо́дны (пра по́шту, папе́ры)

an outgoing legislator — законада́ўца, пасо́л, які́ не прайшо́ў у ча́се вы́бараў або́ які́ адыхо́дзіць на пэ́нсію

2) тава́рыскі, паслу́жлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)