out-of-the way

[,aʊtəvðəˈweɪ]

adj.

1) далёкі, глухі́ (пра мясцо́васьць або́ даро́гу); адасо́блены, само́тны

an out-of-the-way cottage — ха́тка ў далёкай глушы́

2) нязвы́клы, незвыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)