notice

[ˈnoʊtəs]

1.

n.

1) назіра́ньне n., ува́га f.

to take notice — назіра́ць, заўважа́ць

to take no notice of it — не зварача́ць зусі́м ува́гі на гэ́та

2) заўча́снае паведамле́ньне, перасьцяро́га

3) абве́стка f.

4) папярэ́джаньне n.

to give notice — паведамля́ць; папераджа́ць (аб звальне́ньні з пра́цы)

to give somebody a month’s notice — папярэ́дзіць каго́-н. (аб звальне́ньні з пра́цы) ме́сяц напе́рад

at (on) short notice — за́раз жа, незадо́ўга, за каро́ткі тэ́рмін

5) агля́д -у m., рэцэ́нзія f.

2.

v.

1) заўважа́ць, прыкмяча́ць каго-што; зварача́ць ува́гу на каго́-што

2) зга́дваць пра што, спасыла́цца на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)