notice
[ˈnoʊtəs]
1.
n.
1) назіра́ньне n., ува́га f.
to take notice — назіра́ць, заўважа́ць
to take no notice of it — не зварача́ць зусі́м ува́гі на гэ́та
2) заўча́снае паведамле́ньне, перасьцяро́га
3) абве́стка f.
4) папярэ́джаньне n.
to give notice — паведамля́ць; папераджа́ць (аб звальне́ньні з пра́цы)
to give somebody a month’s notice — папярэ́дзіць каго́-н. (аб звальне́ньні з пра́цы) ме́сяц напе́рад
at (on) short notice — за́раз жа, незадо́ўга, за каро́ткі тэ́рмін
5) агля́д -у m., рэцэ́нзія f.
2.
v.
1) заўважа́ць, прыкмяча́ць каго-што; зварача́ць ува́гу на каго́-што
2) зга́дваць пра што, спасыла́цца на каго́-што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)