necessitate

[nəˈsəsɪteɪt]

v.

рабі́ць неабхо́дным, патрабава́ць, вымага́ць чаго́

His broken leg necessitated an operation — Яго́ная злама́ная нага́ вымага́ла апэра́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)