lull

[lʌl]

1.

v.t.

1) супако́йваць; закалы́хваць (дзіця́)

2) супако́йваць, разьве́йваць (страх, трыво́гу)

2.

v.i.

суніма́цца

The wind lulled — Ве́цер суня́ўся

3.

n.

1) часо́вае заці́шша

2) супако́йвальны гук

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)