impel

[ɪmˈpel]

v.t. (-ll-)

1) прымуша́ць, падганя́ць, паганя́ць

2) ру́хаць, пхаць; гна́ць, прыганя́ць

The wind impelled the boat to shore — Ве́цер прыгна́ў чо́вен да бе́рагу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)