hum

[hʌm]

1.

v., (-mm-)

1) гудзе́ць; гусьці́ (як пчо́лы, машы́на)

2) мы́каць, неразбо́рліва або́з запі́нкамі гавары́ць

3) напява́ць (бяз сло́ваў)

4) informal разьвіва́ць бурлі́вую дзе́йнасьць

He makes things hum — У яго́ пра́ца кіпі́ць

2.

n.

1) гудзе́ньне n. (пчо́лаў), гул -у m., гудзе́ньне самалёта

2) гул -у m.о́раду)

3) напява́ньне

3.

interj.

гм! (выка́звае недаве́р, сумне́ў, іро́нію)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)