hash

[hæʃ]

1.

n.

1) се́чанае мя́са; тушані́на

2) бязла́дная мешані́на, блытані́на f.

3) непара́дак -ку m., недарэ́чнасьць f.

to make a hash of a matter — папсава́ць спра́ву

to settle one’s hash —

а) прыму́сіць каго́сь змо́ўкнуць

б) расквіта́цца з кімсь

2.

v.t.

1) сячы́ на дро́бныя кава́лкі

2) блы́таць, псава́ць што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)