grime
n.
бруд, які́ глыбо́ка ўе́ўся (асабл. у ску́ру)
v.t.
мо́цна пэ́цкаць
Walls were grimed with smoke — Сьце́ны пачарне́лі ад ды́му
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)