frontage

[ˈfrʌntɪdʒ]

n.

1)

а) фаса́д буды́нка, пярэ́дняя ча́стка пля́цу

б) даўжыня́ гэ́тага фаса́ду

2) до́ступ -у m. (да мо́ра, ракі, ву́ліцы)

3) ча́стка пля́цу памі́ж буды́нкам і ву́ліцай (рако́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)