forebear

[ˈfɔrber]

n.

(звыча́йна ўжыва́ецца ў мно́жным лі́ку)

1) пра́шчур -а m., про́дак -ка m.; про́дкі pl.

2) родапачына́льнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)