flutter

[ˈflʌtər]

1.

v.i.

1) лапата́ць (кры́ламі); трапята́ць

the flag fluttered in the breeze — сьцяг лапата́ў на ве́тры

2) дрыжа́ць, трэ́сьціся

Her hands fluttered — У яе́ трэ́сьліся ру́кі

3) бі́цца няро́ўна, нерэгуля́рна

Her pulse fluttered — Пульс у яе́ быў няро́ўны

2.

n.

1) лапата́ньне n.

2) неспако́й -ю m. хвалява́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)