flurry

[ˈflɜ:ri]

1.

n., pl. -ries

1) пары́ў -ву, по́шуг -у m.е́тру), віхо́р, ві́хар -ру m.

A flurry of wind upset the small sailboat — Віхо́р абярну́ў малы́ ве́тразьнік

2) заве́я f.; пары́вісты дождж

flurries of snow — завіру́ха f

3) нэрво́вы сьпех; хвалява́ньне n.; мітусьня́, сумятня́ f.

2.

v.t.

хвалява́ць, узбура́ць

Noise in the audience flurried the actor so that he forgot his lines — Шум у за́лі так усхвалява́ў акто́ра, што ён забы́ўся свае́ сло́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)