fiddle

[ˈfɪdəl]

1.

n.

1) informal скры́пка f.

to play second fiddle — граць другу́ю скры́пку, ады́грываць другара́дную ро́лю

2) Sl. ашука́нства n., хітрасьць f.

2.

v.i.

1) informal ігра́ць на скры́пцы

2) круці́ць у рука́х

The embarrassed boy fiddled with his hat — Засаро́млены хлапе́ц мяў у рука́х ша́пку

- fiddle away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)