fact

[fækt]

n.

1) факт -у m.; акалі́чнасьць f.; падзе́я f.; зья́ва f.

scientific facts — навуко́выя фа́кты

2) пра́ўда, сапра́ўднасьць f.; рэчаі́снасьць, су́тнасьць f.

the fact is that — рэч у тым, што

after the fact Law — пасьля́ ўчыне́ньня злачы́нства

in fact or as a matter of fact — у сапра́ўднасьці, факты́чна

in point of fact — сапраўды́; факты́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)