fact
[fækt]n.
1) факт -у m.; акалі́чнасьць f.; падзе́я f.; зья́ва f.
scientific facts — навуко́выя фа́кты
2) пра́ўда, сапра́ўднасьць f.; рэчаі́снасьць, су́тнасьць f.
the fact is that — рэч у тым, што
after the fact Law — пасьля́ ўчыне́ньня злачы́нства
in fact or as a matter of fact — у сапра́ўднасьці, факты́чна
in point of fact — сапраўды́; факты́чна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)