dote

[doʊt]

v.i.

1) дзяці́нець ад ста́расьці

2) любі́ць да бяспа́мяцтва, вар’яце́ць па кім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)