discomfiture

[dɪsˈkʌmfɪtʃər]

n.

1) разгро́м -у m., пара́за f. (у баі́)

2) разла́д (пля́наў, спадзява́ньняў)

3) зьбянтэ́жанасьць f., замяша́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)