defy

[dɪˈfaɪ]

v.t.

1) супраціўля́цца, не падпара́дкавацца; супраці́віцца

to defy the law — не падпара́дкавацца зако́ну

2) дамага́цца; рабі́ць вы́клік

I defy you to prove it — А ну, дакажы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)