contemplative

[kənˈtemplətɪv]

adj.

1) заду́маны, задуме́нны; сузіра́льны; схі́льны да ро́здуму, ро́здумны

2) паглы́блены

a contemplative life — жыцьцё паглы́бленае ў ро́здум аб рэлі́гіі, маліто́ўнае жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)