conduct

1. [ˈkɑ:ndʌkt]

n.

1) трыма́ньне n., паво́дзіны pl. only.

2) кірава́ньне, вядзе́ньне n. (спра́ваў)

3) настаўле́ньне, указа́ньне n., нака́з -у m.

2. [kənˈdʌkt]

v.t.

1) трыма́цца

2) кірава́ць (устано́вай); дырыгава́ць (арке́страм)

3) право́дзіць, суправаджа́ць

4) быць правадніко́м (для экску́рсіі)

5) Phys. служы́ць правадніко́м, право́дзіць (цеплыню́, эле́ктрыку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)