ceiling

[ˈsi:lɪŋ]

n.

1)

а) столь f.

б) перакрыва́ньне, тынкава́ньне сто́лі

2) Aeron. столь f.

absolute ceiling — грані́чная вышыня́

3) ма́ксымум -у m., мяжа́ f. (цэ́наў, заро́бкаў)

•

- hit the ceiling

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)