Verbum

bunk

n.

вузкі́ ло́жак (ча́ста двух’я́русны); пало́к -ка́ m.

v.i., informal

1) спаць на вузкі́м ло́жку

2) спаць абы-дзе́

We bunked in a barn — Мы спа́лі ў пу́ні

3) informal жыць у падсусе́дзях

You can bunk with me — Мо́жаць паспа́ць у мяне́