bugle

[ˈbju:gəl]

1.

n.

1) горн -а m.

bugle call — сыгна́л го́рна

2) паляўні́чы рог, ражо́к -ка́ m.

2.

v.

трубі́ць у рог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)