bruise

[bru:z]

1.

n.

1) пабі́тае ме́сца, ра́нка f.

2) сіня́к -а́ m.

3) увагну́тае або́ ўбі́тае ме́сца

2.

v.t.

1) набіва́ць сіня́к; абабіва́ць, пабі́ць (фрукт)

2) Figur. ра́ніць, зьневажа́ць, абража́ць (пачу́цьці)

3) таўчы́; расьціра́ць на парашо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)