breakage

[ˈbreɪkɪdʒ]

n.

1) перало́м, пало́м -у m.; разьбіва́ньне, лама́ньне n.

2) шко́да або́ стра́та ад палама́ньня, пабіцьця́; палама́ныя, пабі́тыя прадме́ты

a high rate of breakage — вялі́кі працэ́нт пашко́джаньня

The breakage was excessive — Пабі́тага было́ празьме́рна шмат

3) кампэнса́цыя за пашко́джаныя тава́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)