break out

1)

а) рапто́ўна выбуха́ць, пачына́цца (пра вайну́, пажа́р, эпідэ́мію)

б) мець вы́сыпку, высыпа́ць

The child broke out with measles — У дзіця́ці вы́сыпаў адзёр

A rash broke out — Пайшла́

2) вы́сыпка (на це́ле)

падня́цца, вы́бухнуць

Cries of horror broke out — Узьнялі́ся кры́кі перапу́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)