bluster

[ˈblʌstər]

1.

v.i.

1) бушава́ць, раўсьці́ (пра бу́ру)

2) го́ласна крычэ́ць (пагража́ючы)

2.

v.t.

пагража́ць

3.

n.

1) роў -ву m., завыва́ньне, бушава́ньне n. (ве́тру)

2) пусты́я пагро́зы

boastful bluster — крыклі́вае самахва́льства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)