blackjack

[ˈblækdʒæk]

1.

n.

1) дубі́нка f.

2) піра́цкі чо́рны сьцяг

3) ачко́ n. (аза́ртная гульня́)

2.

v.t.

біць дубі́нкай; вымуша́ць

to blackjack someone into submission — вы́мусіць не́кага падпара́дкавацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)