befall

[bɪˈfɔl]

-fell, -fallen, -falling

1.

v.i.

здара́цца; трапля́цца

it so befalls — гэ́так здара́ецца

2.

v.t.

здара́цца з кім; напатка́ць каго́

No harm befalls him — Нічо́га благо́га зь ім ня зда́рыцца

A strange fate befell him — Дзіўна́я до́ля яго́ напатка́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)