beck

[bek]

1.

n.

кіў -ву m., ківо́к -ўка́ m.

2.

v.

ківа́ць каму́ галаво́ю ці руко́ю

•

- be at one’s beck and call

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)