autochthon

[ɔˈtɑ:kӨən]

n., pl. -thons, -thones

1) аўтахто́н -а m.; тубы́лец -ьца m., тубы́лка f.; карэ́нны спрадве́чны жыха́р

2) мясцо́вая арыгіна́льная жывёліна ці расьлі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)