attire

[əˈtaɪər]

1.

n.

во́пратка f.; убо́р -у m., убра́ньне n.

Earth in her rich attire — Зямля́ ў сваім бага́тым убра́ньні

2.

v.t.

апрана́ць (-ца), убіра́ць(-ца); стро́іць, выстро́йваць

attired in velvet — апра́нуты ў аксамі́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)