attenuate

[əˈtenjueɪt]

1.

v.t.

1) аслабля́ць (сі́лу), зьмянша́ць (ко́лькасьць, ва́ртасьць)

2) разво́дзіць; разрэ́джваць, разбаўля́ць

3) рабі́ць то́нкім

He was attenuated by hunger — Ад го́ладу ён схудне́ў

2.

v.i.

худне́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)