astride

[əˈstraɪd]

1.

adj.

з расста́ўленымі нага́мі

2.

adv., prep.

1) ве́рхам; расста́віўшы но́гі

He sits astride on his horse — Ён сядзі́ць ве́рхам на кані́

2) пааба́пал, уздо́ўж

astride of the road — пааба́пал даро́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)