annoyance

[əˈnɔɪəns]

n.

1) незадаво́ленасьць, раздражнёнасьць f.

an annoyance at the delay — незадаво́ленасьць з прычы́ны затры́мкі

2) даку́ка, назо́ла f.; пры́красьць, непрые́мнасьць f.

The heavy traffic on our street is an annoyance — Вялі́кі рух на на́шай ву́ліцы мо́цна дакуча́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)