Verbum

alone

adj.

1) адзі́н, адна́

She was alone — Яна́ была́ адна́

2) сам, сама́, само́

One boy alone can do it — Адзі́н хлапе́ц гэ́та мо́жа зрабіць сам

adv.

а) аднаму́, адно́й

walk (live) alone — хадзіць (жыць) аднаму́ або́ адно́й

б) то́лькі, вылу́чна

He alone can know it — То́лькі ён мо́жа гэ́та ве́даць

•

- go it alone

- leave alone

- let alone

- Let well enough alone