aim
[eɪm]1.v.t.
прыцэ́льваць, накіро́ўваць, скіро́ўваць
to aim a gun — прыцэ́льваць гарма́ту
to aim a talk (speech) at — скірава́ць гу́тарку да каго́, гавары́ць да каго́
2.v.i.
1) цэ́ліцца, прыцэ́львацца
2) імкну́цца да чаго́; стара́цца
She aims for perfection — Яна́ імкне́цца да даскана́ласьці
We aim to please — Мы стара́емся дагадзі́ць
3) informal наме́рвацца, мець наме́р; зьбіра́цца
I aim to go — Зьбіра́юся пайсьці́
3.n.
1) прыцэ́льваньне n.
2) прыцэ́л -у m.
to take aim (at) — браць на прыцэ́л, прыцэ́львацца, нацэ́ліцца на каго́-што
3) мэ́та f.; наме́р -у m.
•
- take aim
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)