abscond

[əbˈskɑ:nd]

v.i.

уцячы́ ад сьле́дзтва; зьні́кнуць, хава́цца ад зако́ну

The dishonest cashier absconded with the bank’s money — Несумле́нны касі́р зьні́к з грашы́ма з ба́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)