abate

[əˈbeɪt]

1.

v.i.

сьціша́цца, усьціша́цца; суніма́цца

The storm has abated — Бу́ра сьці́шылася

2.

v.t.

1) сьціша́ць; суніма́ць

Aspirin abated his pain — Асьпіры́н сьці́шыў яму́ боль

2) зьмянша́ць; зьніжа́ць

abate a tax — зьні́зіць пада́так

3) Law касава́ць; анулява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)