шакала́днік м. шокола́дник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шакаладнік, ‑а, м.

Той, хто вырабляе шакалад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шакаладніца, ‑ы, ж.

Жан. да шакаладнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шокола́дник спец. шакала́днік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)