фатограф назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па фатаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фато́граф м. фото́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

фатограф, ‑а, м.

Той, хто прафесіянальна займаецца фатаграфаваннем. Тутэйшы фатограф .. быў невялікі майстар: на адной фатаграфіі чалавек выйшаў з нейкім пагнутым носам. Чорны. Першакурсніца Люда Нагорная, яшчэ ўсё просценькая вясковая дзяўчына, прыплюшчыла вочы, бо вельмі ветлівы фатограф даволі нахабна біў ёй у твар святлом. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотарэпарцёр назоўнік | мужчынскі род

Фатограф, які займаецца фотарэпартажам.

|| прыметнік: фотарэпарцёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фото́граф фато́граф, -фа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

photographer [fəˈtɒgrəfə] n. фато́граф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прафесіянал назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца чым-н. як прафесіяй (у адрозненне ад аматара).

  • Аўтамабіліст-п.
  • Фатограф-п.

|| жаночы род: прафесіяналка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фотажурналіст, ‑а, М ‑сце, м.

Журналіст-фатограф, фотакарэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагератыпіст, ‑а, М ‑сце, м.

Фатограф, спецыяліст па дагератыпіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

photographer

[fəˈtɑ:grəfər]

n.

фато́граф -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)