матацыкліст назоўнік | мужчынскі род

Яздок на матацыкле, спартсмен, які займаецца матацыклетным спортам.

|| жаночы род: матацыклістка.

|| прыметнік: матацыклісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

матацыклі́ст м. мотоцикли́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

матацыкліст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто кіруе матацыклам, ездзіць на матацыкле. Убачыўшы, што матацыклістаў толькі двое і за імі больш нікога не відаць, хлопцы пасмялелі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамчаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і прамчацца (у 1 знач.).

  • Прамчаў матацыкліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мотоцикли́ст матацыклі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

motorcyclist [ˈməʊtəˌsaɪklɪst] n. матацыклі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

матацыклістка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Жан. да матацыкліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

biker [ˈbaɪkə] n.

1. ба́йкер

2. веласіпеды́ст; матацыклі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

motocyklista

м. матацыкліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

motorcyclist

[ˈmoʊtər,saɪklɪst]

n.

матацыклі́ст -а m., матацыклі́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)