ашу́кваць несов. обма́нывать, моше́нничать, плутова́ть; надува́ть;

а. тава́рышаў — обма́нывать това́рищей;

а. у ка́ртачнай гульні́ — моше́нничать (плутова́ть) в ка́рточной игре́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ашукваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашукаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Увесці ў зман, абысціся несумленна з кім-н.

    • На цэлых семнаццаць тысяч ашукала прадаўшчыца.

  2. Спакусіць, зачараваўшы.

    • Хлопец ашукаў дзяўчыну.

|| незакончанае трыванне: ашукваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

махляваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць.

|| закончанае трыванне: змахляваць.

|| назоўнік: махляванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жульнічаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Карыстацца жульніцкімі прыёмамі, махляваць, ашукваць.

  • Ж. у гульні.

|| закончанае трыванне: зжульнічаць.

|| назоўнік: жульнічанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ашу́кванне ср. обма́н м.; см. ашу́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чмурыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Адурманьваць, тлуміць.

    • Не чмуры мне галавы.

  2. Ашукваць, абдурваць, збіваць з толку каго-н.

|| закончанае трыванне: ачмурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ашукванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашукваць — ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обма́нывать несов. падма́нваць, ашу́кваць, зво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

обмишу́ливать несов., разг. абду́рваць, ашу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)