ананас назоўнік | мужчынскі род

Паўднёвая травяністая расліна з прадаўгаватым духмяным і сакавітым плодам, а таксама плод гэтай расліны.

|| прыметнік: ананасны і ананасавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

анана́с, -са собир. -су м. анана́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

анана́с бот. анана́с, -са и (собир.) -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ананас, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Травяністая трапічная расліна. // ‑у, у знач. зб. Вырошчванне ананасу.

2. ‑а. Плод гэтай расліны, залацістага колеру, прадаўгаватай формы, духмяны і сакаўны.

[Ісп. ananas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Анана́с. Новае запазычанне з рус., дзе праз ням. ці франц., праз партуг. з тупі (Бразілія) anana (Крукоўскі, Уплыў 88; Фасмер, 1, 77; Шанскі, 1, А, 101–102). Пераноснае значэнне ’гатунак яблык’ на ўсх.-слав. глебе, магчыма, у выніку ўсячэння: ананасны яблык — ананас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pineapple [ˈpaɪnæpl] n. bot. анана́с;

fresh/tinned pineapples све́жыя/кансервава́ныя анана́сы;

a glass of pineapple juice шкля́нка анана́снага со́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ánanas

f -, - і -se

1) анана́с

2) разм. труска́лкі (буйнапло́дныя)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ananas

м. ананас;

to ci ananas — вось дык фрукт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pineapple

[ˈpaɪnæpəl]

1.

n.

1) анана́с -а m

2) Sl. ручна́я грана́та або́ бо́мба

2.

adj.

анана́савы, анана́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)