kolorować

незак. размалёўваць; афарбоўваць, фарбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

farbować

незак. фарбаваць;

farbować włosy na rudo — фарбаваць валасы ў рыжы (руды) колер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пасурмі́цца ’нахмурыцца’ (паўн.-усх., КЭС). У выніку перастаноўкі складу ‑ему‑ слова + сму́рыцца ’хмурнець’ пад уплывам лексемы сурміццафарбаваць сурмой валасы, бровы’. Да пасмурнёць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фарбаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фарбаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты фарбай. Фарбаваная падлога. ▪ Гаспадар прырыхтаваў ужо.. [салдату] лапці, .. вопратку — кароткую, з фарбаванага палатна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульверызатар, ‑а, м.

Прыбор для распырсквання вадкасці струменем паветра. Фарбаваць пульверызатарам. ▪ Раптам Тоня нечакана павярнула той пульверызатар на прараба, і пругкі струмень разведзенага мелу ўдарыў у папку. Даніленка.

[Фр. pulvérisateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

färben

vt фарбава́ць, афарбо́ўваць

bunt ~ — размалёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сініць, сіню, сініш, сініць; незак., што.

1. Фарбаваць у сіні колер. Сініць тканіну. / у перан. ужыв. Ночка сініць хвалі, Многа сіні ў іх. Бядуля.

2. Паласкаць у вадзе з разбаўленай у ёй сінькай; падсіньваць. Сініць фіранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

überstréichen

* vt накла́дваць фа́рбу (на што-н.), фарбава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

blonde

[blɑ:nd]

1.

n.

блянды́нка f.

2.

v.t.

фарбава́ць валасы́ на сьве́тлы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

redden

[ˈredən]

1.

v.t.

фарбава́ць у чырво́ны ко́лер

2.

v.i.

ірдзе́ць, чырване́ць, пунсаве́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)