Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
◎ *Памярэ́ча, помырэча ’мор; перан. злы, дакучлівы чалавек’ (Клім.). Дэрыват з суф. ‑эч‑а ад памерці < тегН (гл. мерці) (Сцяцко, Афікс. наз., 97).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абарда́ж, -жу м., мор. аборда́ж;
○ узяць (браць) на а. — взять (брать) на аборда́ж
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмаха́цьсов.
1.в разн. знач. отмаха́ть;
а. тры́ццаць кіламе́траў — отмаха́ть три́дцать киломе́тров;
а. пяць старо́нак — отмаха́ть пять страни́ц;
2.мор. отмаха́ть;
а. адка́з флажко́м — отмаха́ть отве́т флажко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pest
[pest]
n.
1) даку́ка f., назо́ла f. (і пра асо́бу)
2) Archaic зара́за, чума́f., мор -у m.
3) Bot., Zool. шко́днік -аm.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адця́жкаж., в разн. знач. оття́жка; (мор. — ещё) трос м.;
а. шын — тех. оття́жка шин;
а. ў вырашэ́нні пыта́ння — оття́жка в реше́нии вопро́са;
уда́рыць з ~кай — воен., спорт. уда́рить с оття́жкой;
драцяна́я а. — про́волочная оття́жка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлі́ўI, -лі́ву м., мор. отли́в;
гадзі́ны прылі́ву і ~лі́ву — часы́ прили́ва и отли́ва
адлі́ўII, -лі́ву м. (оттенок) отли́в;
серабры́сты а. — серебри́стый отли́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спява́цца, ‑аецца; незак.
1.Незак.да спецца.
2. Выконвацца, узнаўляцца голасам. [Ладымер:] — Вы [маладое пакаленне], думаеце, на тое гэта калыханка спявалася, каб дзіця заснула?Чорны.// Гучаць. У галаве песня спяваецца, а на язык не ідзе.Якімовіч.// Быць зместам песні, песень. Аленка ведала, што часамі хлопцы і дзяўчаты любяцца, што ёсць на свеце каханне, нават і ў песнях аб ім спяваецца.Колас.
3.безас. Пра наяўнасць жадання, настрою пець. Ды і наогул на дзяўчат нібы які мор пайшоў: ім не спявалася, не гулялася.Паўлаў.
4.Зал.да спяваць (у 1, 2 і 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чума́, ‑ы, ж.
1. Вострая інфекцыйная хвароба, якая часта пашыраецца ў форме эпідэміі. А ў 1510 годзе на гарадок навалілася была страшэнная пошасць чумы.Лобан.А што, каб на свет нарадзіліся мы У стагоддзях да нашае эры У змрочнай паўдзікай пячоры На літасць звяроў і чумы?Чэрня.//Разм. Ужываецца як лаянкавае слова. Ажно ўзмаліўся барадаты [казёл]: — Браток, хоць паўжывым ты адпусці ў двор! Дальбог, не я, а козы вінаватыя... Няхай на іх чума і мор!Валасевіч.
2.перан. Пра вельмі небяспечную, згубную грамадскую, сацыяльную з’яву. [Глінскі:] Усё цягне мяне паглядзець, упэўніцца, сапраўды ўжо адхлынула ад нас гэтая чума-навала, назусім ужо ці яшчэ толькі да часу?Кулакоўскі.Мы павінны тут, у глыбокім тыле фашыстаў, рабіць усё, .. каб хутчэй знішчыць праклятую карычневую чуму, ад якой пакутуе столькі людзей.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́зва, ‑ы, ж.
1. Гнойная або запалёная ранка на скуры ці слізістай абалонцы. Язва страўніка. Язва дванаццаціперснай кішкі. □ Высветлілася, што ў чалавека язва, прычым у такім становішчы, што прыйшлося неадкладна рабіць аперацыю.«Звязда».
2.Уст.Мор, эпідэмія.
3.перан. Пра якія‑н. адмоўныя, шкодныя з’явы ў грамадскім жыцці. З высокім пачуццём чалавека новай, сацыялістычнай маралі паэт выкрывае язвы капіталістычнага горада.Гіст. бел. сав. літ.
4.перан.Разм. Пра злога, шкадлівага, з’едлівага чалавека. Ну і язва ж ты. □ [Варавы:] А як з тою варажбіткай, Праксэдай? [Алена:] Вось толькі яна нам і стаіць упоперак горла косткай. Зазер’е наша на ўвесь раён.., на ўсю вобласць добрымі справамі славіцца, і толькі гэта язва ўсё нам псуе.Краўчанка.
•••
Моравая язва (уст.) — эпідэмія, якая выклікае вялікую смяротнасць.
Сібірская язва — заразная хвароба буйной рагатай жывёлы, авечак, коней, на якую часам хварэюць і людзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)