літві́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. літві́н літві́ны
Р. літві́на літві́наў
Д. літві́ну літві́нам
В. літві́на літві́наў
Т. літві́нам літві́намі
М. літві́не літві́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліцві́н м., літві́н м. гіст.

1. Ángehöriger des áltlitauischen und áltbelarussischen Ádels;

2. Éinwohner des Gróßfürstentums Lítauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Літвін М. (член КПЗБ) 9/555

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Літвін М. (філосаф-асветнік) 4/84

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Літвін П. М. 8/212

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

литви́н уст. літві́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цішкевіч М., гл. Міхалон Літвін

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Litwin

м.

1. гіст. літвін (жыхар ВКЛ);

2. літовец, летувіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)