Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кы́ш
выклічнік
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кшмежд.кыш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кышікш, выкл.
Выкрык, якім адганяюць курэй, птушак. [Антось] устаў, выцягнуў з вогнішча галавешку і запусціў ёю ў сароку. — Кыш, каб ты здохла!..Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аскаба́лак, ‑лка, м.
Разм. Кавалак дрэва, абломак чаго‑н., асколак металу. — А кыш-кыш-кыш!.. — шпурляю на курэй аскабалак. — Каршуна няма на вас.Баранавых.Грысь па сваёй гаспадарскай звычцы прынёс у хату некалькі сухіх аскабалкаў.Кулакоўскі.Танк зароў, паехаў на пліту гусеніцай і крутануўся. Гранітныя аскабалкі пырснулі ва ўсе бакі.Лужанін.Марыля схапіла, бутэльку і бразнула яе аб печ. Дробныя аскабалкі шкла зазвінелі па хаце.Корбан.Аскабалкам жалеза.. [Васілю] перабіла плячо, моцна ўдарыла ў грудзі.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
shoo
[ʃu:]
interj.
кыш, акы́ш (праганя́ючы), прэч! вон!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Кыш ’выкрык, якім адганяюць курэй, птушак’ (ТСБМ, ТС, Бяльк., З нар. сл., Нік. Очерки, Чуд.). Укр.киш, рус.кыш ’тс’, балг.къш‑къш ’тс’. Наяўнасць балг. адпаведніка не сведчыць аб прасл. характары выкрыку (гл. Слаўскі, 3, 502).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́швырак, ‑рку, м.
Разм.
1. Кідок. — Кыш, каб вы павыдыхалі!.. — і ляцяць ад Яначкавага пошвырку ўрассыпную куры і парасяты.Крапіва.
2.узнач.прысл.по́швыркам. Кідком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Акы́ш ’вокліч для адгону птушак’ (Бяльк., БРС), акыша ’адганяць курэй’ (КТС). Гл. кыш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кышпало́ць ’перапёлка’ (Нар. лекс.). Другая аснова гэтага складанага слова, відаць, аднаго паходжання з перапіл (< *ре!!!реlъ), ’Першая да кыш (гл.)?