загадкавы прыметнік
Незразумелы, непазнаны, таямнічы.
- Загадкавая
з’ява . - Загадкава (прыслоўе) паводзіць сябе.
|| назоўнік: загадкавасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
загадкавы прыметнік
Незразумелы, непазнаны, таямнічы.
|| назоўнік: загадкавасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
прадвесце назоўнік | ніякі род | кніжнае
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
праява назоўнік | жаночы род
Незвычайнае здарэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
спарадычны назоўнік | жаночы род | кніжнае
Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.
|| назоўнік: спарадычнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
tragicomedy
1. трагікам
2. трагікам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
разнавіднасць назоўнік | жаночы род
Прадмет або
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
штосьці2 (штось) займеннік
Нейкі, невядома які прадмет (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ізатопія, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каштоўнасць назоўнік | жаночы род
Важнасць, значнасць чаго-н.
Каштоўная рэч,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дамінанта прыметнік | кніжнае
Дамінуючая ідэя; важнейшая састаўная частка чаго-н.
|| прыметнік: дамінантны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)